دلنوشته ....شماره 1 [برای تو...]

سلام/ گاهی باید گذشت
گاهی باید بخشید
گاهی باید ندید
گاهی باید شنید اما نشنید
گاهی باید گذر کرد
از

هرآنچه آسایش و آرامشم را بر هم میزند


چون معتقدم و به تجربه گذر عمر بعد از 40 و اندی سال که

براستی هیچ چیز و هیچکس آنقدر ارزش ندارد
که تمام انرژی،ام و اسایش و آرامشم را تماما صرف تغییر ان چیز یا انکس کنم /یا کینه و عداوت با ان چیز یا انکس را در دل و جانم پرورش دهم

چون فرصت زنده بودن
زنده ماندن
زندگی را گذراندن
باهمه سختی و بالا و پایینش
یا بقولی زندگی کردن
خیلی اندک است


و در این میانه باید تلاش کنم برای رسیدن به ارامش و اسایش و سعادت
تا در قبال خوشبختی من هرچند کوچک عزیزان و همراهانم در این سفر نیز بهره مند شوند از این رسیدن من....

زندگی کوتاه است
باید زیست
باید قدر دانست
بی شک کنون که من این کلمات را از ذهنم به اینجا منتقل میکنم
این فرصت طلایی زنده بودن و زندگی کردن از اعده ای از آدمها گرفته شده است
و ایمان دارم
وقتی تو عزیز جان آنها را بخوانی خیلیا به اجبار
از فرصت بی بهره خواهند بود
خوش باش
شاد باش
و اجازه نده هیچ چیز و هیچکس ارامش و آسایش تو را بهم بزند

عزیزجان
من نیز برای اسایش و آرامش خودم مبارزه میکنم
امیدوارم تو هم مبارزه کنی
رها کن
خود را باش
و امیدوارم تلاش من برای دستیابی به اسایش و ارامش برای تو نیز مفید باشد
باشد که تلاش تو برای رسیدن به آرامش
سعادت فرزندانت و فرزندانمان را در نسل های بعدی بدنبال داشته باشد ....❤️